Nowe zasady udzielania pomocy de minimis 2014-2020

Zasady udzielania pomocy de minimis w nowym budżecie unijnym.

Z dniem 1 stycznia 2014 r. weszło w życie Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis. Zastąpiło ono wcześniejsze rozporządzenie Komisji (WE) nr 1998/2006 z dnia 15 grudnia 2006 r. w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu do pomocy de minimis, które obowiązywało do 31 grudnia 2013 r.

Rozporządzenie Komisji 1407/2013 wprowadza kilka zasadniczych zmian dotyczących zasad starania się o pomoc de minimis. Do najważniejszych należą:

• zniesienie konieczności badania sytuacji ekonomicznej przedsiębiorcy, co oznacza, iż przedsiębiorcy, którzy wcześniej byli wykluczeni z możliwości starania się o pomoc de minimis ze względu na znajdowanie się w trudnej sytuacji w świetle obecnie obowiązującego Rozporządzenia będą mogli o taką pomoc wnioskować;
  (UWAGA!!! Zniesienie konieczności badania sytuacji ekonomicznej przedsiębiorcy nie dotyczy poręczeń i pożyczek.)
• zniesiono obniżony pułap pomocy de minimis w odniesieniu do przedsiębiorstw sektora drogowego transportu pasażerskiego, co oznacza, iż limit zwiększono do 200 tyś euro, jak w przypadku przedsiębiorców z innych sektorów;
  (UWAGA!!! W przypadku przedsiębiorców sektora transportu drogowego towarów limit 100 tyś euro został utrzymany. Pomoc de minimis nie może być przeznaczona na nabycie pojazdów przeznaczonych do transportu drogowego towarów przez przedsiębiorstwa prowadzące działalność zarobkową w zakresie transportu drogowego towarów.)
• dopuszczenie udzielania pomocy de minimis w sektorze węglowym;
• uszczegółowienie zasad związanych z kumulacją pomocy w przypadkach połączeń, przejęcia, podziału przedsiębiorstwa:

„W przypadku połączenia lub przejęcia przedsiębiorstw, w celu ustalenia, czy nowa pomoc de minimis dla nowego przedsiębiorstwa lub przedsiębiorstwa przejmującego nie przekracza odpowiedniego pułapu, uwzględnia się wszelką wcześniejszą pomoc de minimis przyznaną któremukolwiek z łączących się przedsiębiorstw. Pomoc de minimis przyznana zgodnie  z prawem przed połączeniem lub przejęciem pozostaje zgodna z prawem.

Jeżeli przedsiębiorstwo podzieli się na co najmniej dwa osobne przedsiębiorstwa, pomoc de minimis przyznaną przed podziałem przydziela się przedsiębiorstwu, które z niej skorzystało, co oznacza zasadniczo przedsiębiorstwo, które przejmuje działalność, w odniesieniu do której pomoc de minimis została wykorzystana. Jeżeli taki przydział jest niemożliwy, pomoc de minimis przydziela się proporcjonalnie na podstawie wartości księgowej kapitału podstawowego nowych przedsiębiorstw zgodnie ze stanem na dzień wejścia podziału w życie.”

• doprecyzowanie zasad starania się o pomoc w przypadku prowadzenie działalności w sektorach objętymi różnymi limitami pomocy de minimis oraz w przypadku prowadzenia działalności wykluczonej i niewykluczonej z możliwości otrzymania pomocy de minimis:

„Jeżeli przedsiębiorstwo prowadzi działalność w sektorach wyłączonych z zakresu stosowania niniejszego rozporządzenia a także w innych sektorach lub obszarach działalności, niniejsze rozporządzenie powinno stosować się do działalności w tych innych sektorach lub obszarach  działalności, pod warunkiem że dane państwo członkowskie zapewni za pomocą odpowiednich środków, takich jak rozdzielenie działalności lub wyodrębnienie kosztów, by działalność w wyłączonych sektorach nie odnosiła korzyści z pomocy de minimis.

Ta sama zasada powinna mieć zastosowanie w przypadku przedsiębiorstwa prowadzącego działalność w sektorach, w których stosuje się niższe pułapy de minimis. Jeżeli nie ma możliwości  zagwarantowania, że działalność w sektorach, w odniesieniu do których stosuje się niższe pułapy de minimis, jest objęta pomocą de minimis tylko do wysokości  tych obniżonych pułapów, niższe pułapy należy  stosować do całej działalności przedsiębiorstwa.”

• wprowadzenie definicji „jednego przedsiębiorstwa” –  do celów stosowania Rozporządzenia Komisji 1407/2014 wszystkie jednostki gospodarcze, które są ze sobą powiązane co najmniej jednym z następujących stosunków:
  • jedna jednostka gospodarcza posiada w drugiej jednostce  gospodarczej większość praw głosu akcjonariuszy, wspólników lub członków;
  • jedna jednostka gospodarcza ma prawo wyznaczyć lub odwołać większość członków organu administracyjnego, zarządzającego lub nadzorczego innej jednostki gospodarczej;
  • jedna jednostka gospodarcza ma prawo wywierać dominujący wpływ na inną jednostkę gospodarczą zgodnie z umową zawartą z tą jednostką lub postanowieniami w jej akcie założycielskim lub umowie spółki;
  • jedna jednostka gospodarcza, która jest akcjonariuszem lub wspólnikiem w innej jednostce gospodarczej lub jej członkiem, samodzielnie kontroluje, zgodnie z porozumieniem z innymi akcjonariuszami, wspólnikami lub członkami tej jednostki, większość praw głosu akcjonariuszy, wspólników lub członków tej jednostki.

Jednostki gospodarcze pozostające w jakimkolwiek ze stosunków, wymienionych powyżej, za pośrednictwem jednej innej jednostki gospodarczej lub kilku innych jednostek gospodarczych również są uznawane za jedno przedsiębiorstwo.

Źródło: Rozporządzenie Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis.

Autor: Agnieszka Jaszczyk